Палітолаг каментуе новую ідэю дзяржсакратара Савета бяспекі Беларусі Аляксандра Вальфовіча. Той на поўным сур’ёзе агучыў ідэю вярнуцца да практыкі прызыву студэнтаў у войска.
«Хацеў бы задаць некаторыя пытанні рэктарам, вядома, адразу не буду чакаць ад іх адказу, дам ім час для таго, каб яны гэта абдумалі і падалі ў выглядзе сваіх думак, прапаноў у дзяржаўны сакратарыят Савета бяспекі. Як навучаць студэнтаў на вайсковых кафедрах, як наогул яны глядзяць і ставяцца да таго, каб студэнтаў прызываць ва Узброеныя сілы, як гэта было калісьці ў Савецкім Саюзе», — сказаў дзяржсакратар на нарадзе з кіраўнікамі ўстаноў вышэйшай адукацыі.
Паводле яго слоў, малады чалавек, які паступіў у вышэйшую навучальную ўстанову, потым пайшоў служыць, год адслужыў, вяртаецца на другі-трэці курс «ужо саспелым».
«На яго і дзяўчаты будуць па-іншаму глядзець. І ён па-іншаму асэнсуе тое, для чаго ён наогул паступіў у вышэйшую навучальную ўстанову. І на вайсковых кафедрах можна паменшыць колькасць гадзін для навучання ў наступным», — мяркуе Вальфовіч.
Варта адзначыць, што наконт «гэта было ў Савецкім Саюзе» Вальфовіч злёгку пакрывіў душой. Прызыў студэнтаў у Савецкую Армію праводзіўся з 1982 па 1989 гады. Гэта дазволіла вырашыць праблему камплектавання Узброеных сіл ва ўмовах дэмаграфічнай ямы прызыўнога кантынгенту, а таксама ішоўшай вайны ў Афганістане. Пры гэтым такая практыка сур’ёзна падарвала кадравы патэнцыял таго самага СССР — знізілася кваліфікацыя выпускнікоў, у інстытуты наогул не вярнуліся 15-20% прызваных, па некаторых даных — да 40%.
Раней у Беларусі ўжо прадпрымаліся спробы папаўняць войска за кошт студэнтаў. У прыватнасці, намеснік міністра ўнутраных спраў — начальнік крымінальнай міліцыі МУС Генадзь Казакевіч агучваў прапанову адмяніць адтэрміноўку для студэнтаў замежных ВНУ, акрамя накіраваных на вучобу за мяжу за кошт дзяржавы. У снежні міністр адукацыі Рэспублікі Беларусь Андрэй Іванец выступіў з ініцыятывай прыраўняць для выпускнікоў расійскіх ВНУ службу ў беларускім войску да адпрацоўкі па размеркаванні, якую атрымліваюць выпускнікі беларускіх вышэйшых навучальных устаноў.
Палітолаг Павел Усаў ацэньвае ініцыятыву Вальфовіча так, што «ўлады ўжо не ведаюць, што зрабіць, каб падданым было горш, і яны станавіліся яшчэ злейшымі, а моладзь бегла з краіны».
«Відавочна, што мабілізацыйны патэнцыял лукашэнкаўскай арміі падае дзень ад дня. Служыць ніхто не хоча, хоць нават цяпер вышэйшая адукацыя ў Беларусі не вызваляе ад службы ў “арміі” на працягу 1 года пасля заканчэння ВНУ. Проста “генералам” патрэбна абавязковая служба ўсіх на 1,5 года, — дэфіцыт спецыялістаў па афарбоўцы травы і будаўніцтве палкоўніцкіх дач», — напісаў палітолаг.
«Напэўна, вельмі хочацца, каб “армія” вырабляла дурняў з у масавых маштабах, гэта адзін з верных спосабаў выбіць дух вальнадумства. Але, вынікаючы савецкай традыцыі, варта падумаць над тым, каб вярнуць службу ў 2 гады, а ў лепшых традыцыях Імперыі — то і 10 гадоў. Да гэтага — ваенныя паселішчы. Таксама вярнуць абавязковыя нарматывы ГТО», — іранізуе эксперт.
А калі сур’ёзна, то, на думку Паўла Усава, «падобныя геніяльныя ідэі павінны хутчэй дабіць эканоміку, гэта і правільна. “Рэжыму ваеннага лукашызму” не патрэбныя медыкі, матэматыкі, фізікі, інжынеры, настаўнікі. Да чаго спецыялісты, іх у краіне занадта шмат, а заўтра вайна, акопы капаць няма каму. Вальфовіч і Ко зыходзяць з таго, што ў гэтай краіны няма будучыні, што ёй неабходна нанесці максімальны ўрон».
Дарэчы, эксперт нагадвае, што ўсе самыя абсурдныя ідэі і ініцыятывы Вальфовіча былі ўкаранёныя.
