«На які сакрэтны ўказ спасылаліся лекары жодзінскай турмы, пра самы цяжкі этап за час знаходжання за кратамі, а таксама, якія перфомансы з нашымі лістамі ладзілі аператыўнікі гомельскай калоніі».
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 19: «Чысты аркуш». Як патроліць турэмнікаў і не трапіць у ШІЗА чытаць далей
Івана Андрушойць у 2022 годзе асудзілі да трох гадоў пазбаўлення волі па справе ўзлому камп’ютарнай сістэмы Мінгарвыканкама. Тэрмін палітвязень адбываў у бабруйскай папраўчай калоніі № 2. Адседзеўшы яго цалкам пасля вызвалення сёлета 9 лютага, Іван з’ехаў з Беларусі.
«Улады баяліся, што праўда пра зверствы сілавікоў выйдзе вонкі» чытаць далей
Сярод іншых, у ім прынялі ўдзел былыя палітзняволеныя Ганна Баран і Іван Андрушойць, сябры беларуска-швейцарскага аб’яднання RAZAM, праваабаронцы Libereco.
У Цюрыху прайшоў ланцуг салідарнасці з Беларуссю чытаць далей
У папярэдніх частках дзённікаў я распавядала, чаму турэмнікі баяцца хадзіць па горадзе ў форме, а таксама, як начальнік калоніі паставіў палітзняволеную на адну роўніцу з самалійскімі піратамі. Сёння згадваю, як афіцэр Дэпартамента …
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 17: За што турэмнікі ненавідзяць Марыю Калеснікаву чытаць далей
У папярэдніх частках дзённікаў я згадвала пра сваё гвалтоўнае выкраданне з мінскага шпіталя, а таксама, што хвалюе патомных турэмнікаў. Сёння распавяду, чаму аператыўнікі гомельскай калоніі баяцца васількоў, чаму саромеюцца хадзіць у форме …
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 16. Як начальнік ставіў Алану на адну роўніцу з самалійскімі піратамі чытаць далей
Нямецка-швейцарская праваабарончая арганізацыя Libereco выступіла з заявай, у якой заклікала супрацоўнікаў гродзенскай турмы № 1, дзе да смерці ўтрымліваўся мастак Алесь Пушкін, выконваць правы зняволеных. Яны занепакоеныя ўмовамі ўтрымання ў турме, дзе цяпер знаходзіцца …
“Вы не зможаце схаваць свае дзеянні ад свету”, — сімвалічныя “хросныя” палітвязняў турмы №1 чытаць далей
«…Як мяне вербавалі супрацоўнікі ГУБАЗіка, чаму для адміністрацыі калоніі жыццёва важна выбіць у палітычных прызнанне віны і якая галоўная задача палітвязня за кратамі…»
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 14: Непрыстойныя прапановы ад ГУБАЗіка чытаць далей
Ён верыць, што вяртанне немагчыма. Дакладней, мы абавязкова вернемся, але не ў тое месца і не ў той час. Яго роднага Менска, які ён калісьці пакінуў, даўно няма, а апошнім прыпынкам стаў швейцарскі Цуг – маленькі горад пад Цюрыхам, дзе Бахарэвіч піша свой чарговы раман.
«Мы ўсе вернемся не ў тое месца і не ў той час?» Вялікае інтэрв’ю з Альгердам Бахарэвічам чытаць далей
«…Як аператыўнікі гомельскай калоніі прапаноўвалі мне зняцца ў прапагандысцкім сюжэце, якую паперу мне ўрачыста ўручыў начальнік і чаму турэмнікі размаўляюць «па фені»…»
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 9: Як супраць мяне праводзілі спецаперацыю «благодарственное письмо» чытаць далей
У папярэдніх частках дзённікаў я распавядала, чаму турэмнікі баяцца быць павешанымі на бярозах і як, катуючы палітвязняў, хочуць яшчэ выглядаць і маралістамі, і гумарыстамі. Сёння згадваю, каго з палітычных сустрэла …
«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 8. Пах няволі: як нам у літаральным сэнсе перакрывалі кісларод чытаць далей