«Радыё Свабода» пагаварыла з адной зь пераможцаў прэміі Францішка Аляхновіча дасьледчыцай Вікай Біран пра кнігу «Я танцую», зьняволеньне і турэмную літаратуру. Віка Біран — дасьледчыца культуры, калюмністка, праектная мэнэджарка ў …
Хавала нататкі ў майтках і шкарпэтках. Гутарка зь ляўрэаткай прэміі Францішка Аляхновіча Вікай Біран чытаць далей
Францішак Аляхновіч, як і мільёны іншых ахвяраў жудаснай камуністычнай злачыннай палітычнай арганізацыі, маглі б распавесьці кожнаму, што гэта такое. Па загаду Леніна ў лютым 1922 года была заснаваная структура, адзінай …
102 гады ў капцюрох ГПУ: як стваралася страшэнная структура чытаць далей
Цікава, а колькі беларускіх тэатральных дзеячаў святкавалі ў гэтым месяцы 140-гадовы юбілей Францішка Аляхновіча, аднаго са стваральнікаў і гісторыкаў нацыянальнага тэатра, першага, хто пачаў рабіць на Беларусі сваё кабарэ, ставіць казкі з удзелам дзяцей і здзіўляць бескампраміснымі гарадскімі драмамі з жыцця інтэлігенцыі?
Францішак Аляхновіч – бацька беларускага тэатра, якога не любяць нашыя рэжысёры чытаць далей
У нашай беларускай старажытнасці былі «Хроніка Быхаўца», «Баркулабаўская хроніка», «Магілёўская хроніка Сурты і Трубніцкага». А ў першай палове ХХ стагоддзя з’явіліся іншыя. Да прыкладу — «Хроніка Аляхновіча»…
Хроніка Францішка Аляхновіча чытаць далей
Аповесць «У капцюрох ГПУ» — гэта квінтэсэнцыя таго, з чым сутыкнулася беларуская эміграцыя ў тыя самыя гады. Зведаўшы расчараванне ад жыцця ў выгнанні, многія вырашылі вярнуцца дамоў і калі не прыняць бальшавізм, то прынамсі пагадзіцца з ім. Так зрабілі Вацлаў Ластоўскі, Уладзімір Жылка, Аляксандр Цвікевіч ды многія іншыя. Гэтак паступіў і Францішак Аляхновіч. А ўжо ў самым пачатку 1927 года адбыўся і арышт Францішка Аляхновіча, якога абвінавацілі ў шпіянажы.
Францішак Аляхновіч: «Ах, як там добра!» чытаць далей