Чаму беларускія спецслужбы і сілавыя структуры ўзначальваюць рускія, а не беларусы?

Прызначаны новы старшыня Дзяржаўнага памежнага камітэта: ім стаў ужо былы кіраўнік Гродзенскай памежнай групы Канстанцін Моластаў. Ён жа папоўніў абойму вышэйшых “рускіх” чыноўнікаў Беларусі.

Чаму беларускія спецслужбы і сілавыя структуры ўзначальваюць рускія, а не беларусы? чытаць далей

Чаму ў Мінску больш не размахваюць ядзернай дубінкай?

G7 назвала намер Расіі размясціць тактычную ядзерную зброю ў Беларусі “небяспечным і непрымальным”. Сама рэспубліка пры гэтым не згадвалася – нібы тыя ракеты уладкаюць не на яе тэрыторыі.  Між тым, …

Чаму ў Мінску больш не размахваюць ядзернай дубінкай? чытаць далей

Святлана Ціханоўская ў Politico: Расійская ядзерная зброя ў Беларусі зробіць яе мішэнню

Еўрапейскае выданне Politico апублікавала сумесны артыкул дэмакратычнай лідаркі Беларусі Святланы Ціханоўскай і часовага выканаўчага дырэктара Міжнароднай кампаніі за адмену ядзернай зброі ICAN, удастоенай у 2017 годзе Нобелеўскай прэміі міру, Даніэля Хегста.

Святлана Ціханоўская ў Politico: Расійская ядзерная зброя ў Беларусі зробіць яе мішэнню чытаць далей

Алегу Рудакову – 55!

29 красавіка 55-годдзе святкуе Алег Рудакоў, заснавальнік Іркуцкага таварыства беларускай культуры імя Яна Чэрскага і шматгадовы актывіст Іркуцкага моладзевага клубу «Крывічы». Дзякуючы ягонай больш як дваццацігадовай працы ў справе адраджэння …

Алегу Рудакову – 55! чытаць далей

Навумчык: «Як толькі Вярхоўны Савет прагаласаваў за вывад ядзернай зброі, ступень інтарэсу ЗША да Беларусі імкліва пачала зьмяншацца»

«…Ці прымусіла цяперашняя вайна, самая маштабная на тэрыторыі Эўропы за апошнія восем дзесяцігодзьдзяў, усьвядоміць сутнасьць краіны, якая называе сябе правапераемніцай СССР, аднаўляе помнікі Сталіну і імкнецца адзначыць «сфэру ўплыву» ядзернымі шахтамі?..»

Навумчык: «Як толькі Вярхоўны Савет прагаласаваў за вывад ядзернай зброі, ступень інтарэсу ЗША да Беларусі імкліва пачала зьмяншацца» чытаць далей

Рэжысёр Уладзімір Казлоў: “Штуршком сталі, як гэта ні дзіўна, пратэсты ў Беларусі. У той момант адчуў сябе ў большай ступені беларусам, як бы пафасна гэта ні гучала”

«…Лепш я скажу, каму гэты фільм можа быць цікавым! Гэта стужка была б цікавая сучасным падлеткам, якія хочуць паглядзець на тое, якімі былі 30 год таму іх бацькі, тая рэальнасць, у якой яны жылі. Па-другое – людзям майго пакалення, якія хацелі бы ўспомніць сваё юнацтва і настальгаваць! Толькі не па СССР, дзе нічога добрага не было, а менавіта па юнацтву – такім добрым файным часе…»

Рэжысёр Уладзімір Казлоў: “Штуршком сталі, як гэта ні дзіўна, пратэсты ў Беларусі. У той момант адчуў сябе ў большай ступені беларусам, як бы пафасна гэта ні гучала” чытаць далей

З Беластоку далей не высылалі. Да гадавіны пачатку дэпартацыі беларускіх сялян у Сібір

3 сакавіка 1930 года ў Сібір з Беларусі быў адпраўлены першы эшалон з «раскулачанымі» сялянскімі сем’ямі. Некалькіх стагоддзяў пры ўсіх урадах і рэжымах катаржнікі, высыльныя і дэпартаваныя спазнавалі пакутны шлях у Сібір. Але знаходзіліся і тыя, хто ехаў у той суровы край добраахвотна — у пошуках лепшай долі.

З Беластоку далей не высылалі. Да гадавіны пачатку дэпартацыі беларускіх сялян у Сібір чытаць далей

«Зліццё дакумента аб паглынанні — прывучэнне беларусаў да думкі, што краіна будзе акупавана»

Дакумент аб магчымых планах па ўзмацненні расійскага ўплыву ў Беларусі, «зліты» ўчора ў сеціва, можа быць элементам інфармацыйна-псіхалагічнай аперацыі, якая рэалізуецца з боку Расіі, лічыць палітолаг Павел Усаў. Тым не менш, апісаныя ў ім планы, на яго думку, цалкам рэальныя.

«Зліццё дакумента аб паглынанні — прывучэнне беларусаў да думкі, што краіна будзе акупавана» чытаць далей

Зіновій Марголін: Гібель Купалаўскага тэатра – мая асабістая траўма

«…У тэатр вярнуліся функцыі, якіх ужо не было шмат гадоў. У тэатр сталі хадзіць па праўду. Як у 1970-80-я гады. Доўгі час праўду мы маглі атрымаць адкуль заўгодна. А зараз з гэтым складана. Таму пачалі хадзіць у тэатр. І ў Беларусі наспела неабходнасць тэатра, у які б хадзілі па праўду…»

Зіновій Марголін: Гібель Купалаўскага тэатра – мая асабістая траўма чытаць далей