«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 6: Польскія лялькаводы ў галаве турэмнікаў

«…Сёння распавяду, як зняволеных каралі за яблыкі, чаму чалавек-павук быў католікам і што ўяўляе сабой тэорыя змовы ў разуменні палкоўніка Упраўлення дэпартамента выканання пакаранняў…»

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 6: Польскія лялькаводы ў галаве турэмнікаў чытаць далей

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 5: «Здыміце пагоны альбо я з вас іх сарву»

«…У большасці ж гэтых людзей ёсць сем’і: жонкі, дзеці, бацькі. Увечары гэтыя службоўцы прыходзяць дамоў, здымаюць мундзіры, абдымаюць сваіх жонак, гладзяць па галовах дзяцей. Якое жахлівае пераўвасабленне. І як у адным чалавеку могуць спалучацца такія супрацьлеглыя якасці: пяшчота і прага крыві?

Я прыйшла да высновы, што гэтыя бязлітасныя людзі не любяць нікога і ў прынцыпе не здольныя любіць…»

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 5: «Здыміце пагоны альбо я з вас іх сарву» чытаць далей

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 4: Як палітвязні заварожвалі вопратку сілавікоў

— Дайце мне, калі ласка, бутэльку з цёплай вадой, — даносіцца з-за дзвярэй суседняй камеры голас палітзняволенай Паліны Шарэнда-Панасюк.
— А где в правилах внутреннего распорядка написано, что я обязана выдавать вам теплую воду? Мойтесь холодной! — зло выкрыквае кантралёр Пралыгіна.
— Ну вы ж жанчына! — заклікае да людскасці Паліна.
— Я не женщина, я военнослужащая! — абсякае палітзняволеную турэмніца.

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 4: Як палітвязні заварожвалі вопратку сілавікоў чытаць далей

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай: Як людзі ў пагонах мяне «за мянта сваталі»

«…Я не буду отвечать на ваш вопрос, пока вы не зададите его по-русски! — са злосцю выгукнуў калісьці ўжо былы начальнік брэсцкага СІЗА Вашкевіч. — Я из семьи потомственных военных, всю жизнь переезжал из страны в страну — и что, я везде должен был учить местные языки?!» — роў ён на мяне…»

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай: Як людзі ў пагонах мяне «за мянта сваталі» чытаць далей

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 2: Як мяне зрабілі «склонной к захвату заложников»

«…За 26 месяцаў знаходжання за кратамі я змяніла пяць СІЗА і прайшла праз дзесяць этапаў, амаль паўтара года адседзела ў гомельскай жаночай калоніі. Сустрэла вельмі шмат абсалютна розных прадстаўнікоў пенітэнцыярнай сістэмы — і ў мяне з гэтай нагоды багата развагаў, і гэта асобная вялікая тэма…»

«Турэмныя дзённікі» Вольгі Класкоўскай. Частка 2: Як мяне зрабілі «склонной к захвату заложников» чытаць далей