Апошнія працы, што якраз і прадстаўлены ў варшаўскай галерэі, зроблены пасля пачатку вайны і вайне прысвечаны – як катастрофе, што разбурае не толькі цела, але і псіхіку.
Пачвары вайны і экстрым дыктатуры: рэцэнзія на выставу Андрэя Анро ў варшаўскай галерэі «Duży Pokój» чытаць далей
Выстава да канца траўня праходзіць у прасторы «Пад Жырандоляй» (Hoża 41, lok 2).
Малюнкі палітвязня Паўла Севярынца можна пабачыць у Варшаве чытаць далей
Падзеі ў «Новым часе» адбываюцца ў 2021 годзе ў невялічкім беларускім мястэчку. Яго жыхары мусяць выжываць у зададзеных абставінах, пра якія сёння немагчыма свабодна размаўляць у Беларусі. Менавіта таму аўтар тэкста папрасіў не называць свайго імя.
«Новы час»: у Варшаве адбылася чытка п’есы ананімнага аўтара чытаць далей
«…Мне пра гэта распавядаў адзін хлопец, які меў ваенны досвед ва Украіне. Ён быў паранены на вайне і вярнуўся. І адчуў, што яго былыя сябры яго не разумеюць. Як і ён для іх ужо чужы чалавек. Я баюся гэтага. І так можна здарыцца з усімі беларусамі – тымі, хто жыве за мяжой, і тымі, хто жыве ў Беларусі – мы ўсе зараз праходзім гэта выпрабаванне…»
«Чалавек выходзіць з турмы і не можа знайсці са сваім блізкім кропак судакранання»: фатограф Паша Крычко пра сямейныя сувязі як частку вялікай гісторыі чытаць далей
Беларускі фальклор прагучаў на адным з найбуйнейшых фестываляў традыцыйнай музыкі ў Польшчы Wszystkie Mazurki Świata. Выступілі гурты «Колісьнія» і Poniemnie.
Памежжа без межаў: беларускі фальклор прагучаў на буйным фестывалі ў Варшаве чытаць далей
«Я прачнуўся ў чорным лесе. Я агледзеўся. Вакол не было ні людзей, ні жывёл. Я не чуў ніякіх гукаў або галасоў, я адчуваў толькі велізарныя чорныя валасы, якія растуць на маёй спіне. І я сказаў: Добра, я гатовы. Чорны лес — гэта прастора асабістых, моцных успамінаў. Я прымаю іх.»
28 і 29 красавіка ў варшаўскім тэатры «Powszechny» адбудзецца перфарматыўны паказ «Zła krew» рэжысёра Юрыя Дзівакова чытаць далей
Партрэт Цывіі разам з мужам размешчаны на адной з паштовых марак Ізраіля. Яе можна ўбачыць на некалькіх муралах у варшаўскім раёне Муранаў, зробленых у памяць пра яўрэйскі супраціў. У яе гонар названа адна з вуліц Тэль-Авіва. У Беларусі ж яе імя мала хто ведае, а ўлады Івацэвіцкага раёна адмовіліся назваць імем Цывіі Любеткін адну з вуліц яе роднага Быценя.
Героі Варшаўскага гета – ураджэнцы Беларусі: Цывія Любеткін чытаць далей
Хоць спектакль быў пазначаны як дзіцячы, дарослым ён таксама быў цікавы. Асаблівую прывабнасць яго першай частцы прыдавалі перакладзеныя на беларускую мову словы сусветна вядомай песні Let my people go.
Са спектаклем на біблейскія матывы ў Беласток упершыню завітаў беларускі тэатр «Батлейка» чытаць далей
Не так даўно ў Варшаве прайшла выстава «Вітанкі з Беларусі». Куратаркай экспазіцыі, на якой паказалі работы 17 рэпрэсаваных беларускіх мастакоў, выступіла Вольга Шніп − мастачка, музыкант і жонка былога палітзняволенага Антона Шніпа.
Вольга Шніп: «Прапанову распісацца ў СІЗА зрабіла я» чытаць далей
Па словах салісткі Юлі, гурт існуе з 2019 года: «З гітарыстам і саўндпрадам Паўлікам мы пазнаёміліся ў Мінску ў музычным каледжы імя Глінкі. У 2020-м пераехалі ў Кіеў, пасля вайны – у Варшаву».
Сапраўдны беларускі рэйв. Кліп на песню «Муж не ідзе» вельмі цікавага гурта Nochy чытаць далей